En nu… geduld

In deel 1 heb ik laten zien dat geduld betekent: het dragen van het gedragene. We hebben toen ook gezien dat dit verdragen primair wordt ervaren als lijden; het verdragen openbaart zich als lijden. Maar de aard van dit verdragen als lijden is een willen, een toestaan. Geduld is dus het willen en toestaan van het gedragene, i.e. de tijd; het betekent toestaan dat er tijd is, en het nog willen ook. Lees verder Geduld – deel 2 →